Eigenlijk wilde Bebater maar één ding: werken. Dus toen hij de kans kreeg om schilder te worden, liet hij die niet lopen. Binnen de gemeente Rotterdam bij afdeling Rotterdam Inclusief had Bebater de kans om het schildersvak te leren en met behulp van het WerkgeversServicepunt Rotterdam kon hij 1 maand praktijkstage lopen bij Smits Vastgoedzorg en is hij daar vervolgens aangenomen.
Bebater kwam 6 jaar geleden vanuit Syrië naar Nederland. In Syrië studeerde hij economie, en werkte bij zijn oudere broers. “Mijn ene broer heeft een garage en de andere een schildersbedrijf. Ik schilderde dus al voordat ik naar Nederland kwam. Ik heb het altijd leuk werk gevonden. Al was het wel anders dan wat ik nu doe, want we werkten in Syrië eigenlijk alleen binnen.” Giovanni (voorman bij Smits) lacht: “Ja, dat is wel een verschil hè? Wij werken bijna altijd buiten. Gelukkig hebben we nu een klus waar ook portieken bij zitten. Dan kan je af en toe droog werken. Maar wij gaan gewoon door weer en wind!”
Blijven leren
Vanaf december gaat Bebater waarschijnlijk nóg meer wind vangen: “Dan ga ik een cursus doen om vanaf de hoogwerker te schilderen.” Ook is hij bezig met de basisopleiding voor schilders. Marcel (projectleider bij Smits) legt uit: “Wij vinden het belangrijk dat medewerkers blijven leren. Elke maandagmiddag gaan ze nu naar school. Daar leren ze alles over de materialen en de technieken. En er is ook wat tijd om Nederlands te leren.”
Maar schilderen leer je het beste door het te doen. Dat lossen ze bij Smits Vastgoedzorg op met leermeesters. Elk team bij Smits heeft een leermeester en een leerling. De leermeester is altijd een schilder met veel ervaring. De leerling is soms een statushouder, zoals Bebater, maar ook wel eens een jongere die net van school is. Giovanni is in het team van Bebater de leermeester. Hij werkt samen met Bebater en laat hem zien hoe het moet. “Maar ik doe het niet alleen”, vertelt Giovanni. “In mijn team werken 6 mensen. En allemaal helpen we elkaar.”
Nederlandse boekjes
Als je Bebater vraagt wat hij nog wil leren, begint hij over de taal. “Mijn Nederlands moet nog wel beter.” Hij vindt het belangrijk om iedereen goed te kunnen verstaan en alles ook te kunnen lezen. Giovanni maakt zich daar geen zorgen over, zegt hij: “Bebater begrijpt al best veel. Hij heeft zijn veiligheidsdiploma VCA al gehaald in het Nederlands. En hij werkt er hard aan om nog beter te worden. In de pauze zie ik hem altijd met Nederlandse boekjes om verder te leren.” Ook op het gebied van schilderen is Bebater goed bezig volgens zijn leermeester: “Het komt wel goed met hem.”
Marcel vertelt over een plan dat Smits Vastgoedzorg heeft voor leerlingen: “We willen proberen om een speciaal team te vormen met 1 of 2 leermeesters en verder alleen leerlingen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Dan kunnen we precies de opleidingen kiezen die ze nodig hebben. Zo’n groep kan dan ook Nederlandse les krijgen. En onze klanten, woningcorporaties bijvoorbeeld, kunnen dit team inhuren om aan hun social return afspraken te voldoen. Dan gaat het misschien wel iets langzamer met de schilderwerkzaamheden, omdat de jongens het allemaal nog moeten leren, maar zo doen we wel iets moois. Samen met de klanten geven we dan iedereen een kans!”
Energie
Bebater hoeft geen lid meer te worden van dit speciale team. Hij kreeg na zijn praktijkstage al een contract bij Smits Vastgoedzorg, voor 7 maanden. Zijn eerste echte baan sinds hij in Nederland is. En daar is hij heel blij mee: “Toen ik niet werkte, was ik vaak moe. Van werken krijg ik energie! Ik kijk in het weekend altijd uit naar maandag, want dan mag ik weer schilderen.” Op de vraag of hij in de toekomst misschien voorman wil worden, net als Giovanni, schudt hij hard ‘nee’: “Ik zie dat Gio heel veel moet praten en regelen. Hij heeft het zo druk dat hij zelf minder schildert. Dat wil ik niet hoor! Ik wil liever schilderen.”
“Wij vinden het belangrijk dat medewerkers blijven leren. Elke maandagmiddag gaan ze nu naar school. Daar leren ze alles over de materialen en de technieken.”
